Көбектітөбе (Göbekli Tepe), қазақша Кіндіктөбе деп те атауға болады — тас діңгектер кешені, Түркияның шығыс оңтүстік Анатолия өңіріндегі Шаңлыурфа қаласынан солтүстік шығысқа қарай 8 км қашықтықта орналасқан . Түрікше Göbekli - "кіндік" дегенді, Tepe - "төбе" дегенді білдіреді, яғни Кіндікті төбе деген мағынада. Оны 1994 жылы қой бағып жүрген малшы кісі байқаған. Көбектітөбені Неміс археология қоғамының мүшесі Клаус Шмидт (Klaus Schmidt) зерттеді және қазуға қатысты, кейін Pre-Pottery Neolithic A (PPNA) сараптамасы бойынша аталған тас діңгектер кешені адамзаттың осыдан 12 000-13 000 жыл бұрынғы мәдениетінен хабар беретіні анықталды. Бұл деген сөз, Көбектітөбе Мысыр пирамидаларынан бақандай 8 000 жыл бұрын салынған, яғни адамзаттың бүгінге дейін табылған ежелгі мәдениет ошақтарының ең көнесі есептеледі.
Қазірге дейін аталған тас бағандар кешенінен Шақпақ тастан қашалған 45 кесек тас баған қазып алынды. Тас бағандардың биіктігі 6 м, салмағы 20 тонна шамасында болып келеді. Олар арасы 2-4 метр етіп шеңбер пішінде орнатылған. Жорамал бойынша әлі де көп тас бағандар қазып алынуы мүмкін. Өйткені жердің электромагнит өрісі арқылы бақылау бойынша әліде неше жүздеген тас бағандардың қазуды күтіп жатқаны айқындалған.
Тас бағанның пішіні жалпақ пішінді діңгек қадалардан және Т пішінді тас бағандардан құралған. Ол Англиядағы Эйвбериге (Avebury) де, Стоунхендж (Stonehenge) тас бағандарына да ұқсап кетеді. Бұл тік бағандардың көп сандысына жабайы шошқаның, үйректің, ұзын жыланның, су шаянының, түлкінің, арыстанның кескіні қашалған.
1960 жылы Чикаго университеті мен Стамбул университеті археологтары тұңғыш рет Көбектітөбеге зерттеу жүргізіп, онда байқалған шағылған тас қадаларға негізделіп, бұл өңірді орта ғасырлық мәдениетке тән көне қаланың орны деп таныған болатын. Олар Көбектітөбені Византия империясының алғашқы мезгіліндегі күйреген қала орны деп есептеп, көп мән бермеді.
1994 жылы осы жерге келіп тексеру жүргізген К.Шмидт бұл өңірдің адамзаттың алғашқы қозғалыс өңірінің бірі болғанын бірден аңғарады. Ол мыңдаған жыл бұрын бұл өңірде неше жүздеген адамның бірігіп жұмыс жасағанын, аталған төбе айналасынан тек 15 метрдей ғана биік екенін, демек оның жай қарауыл төбе емес екенін түсінеді. Тіпті де маңыздысы, ол бұл тас бағаналардың Византия заманындағы тас бағаналарға ұқсамайтынын, оның тарихы тым арыда жатқанын мөлшерледі.
Келесі жылы Шмидтпен Неміс археология қоғамы, және Шаңлыурфа мұражайы бірлесіп қазу жұмыстарын жүргізіп, бірталай Тас бағандарды қазып алды. Олар жер астында қатар-қатар тізілген күйде шеңберді құрап көміліп жатқан екен. Шеңбер орталығында Т пішінді екі алып тас баған орнатылыпты.
